executeren
Néerlandais
Étymologie
- Du français exécuter.
Verbe
executeren transitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | executeer | executeerde |
| jij | executeert | |
| hij, zij, het | executeert | |
| wij | executeren | executeerden |
| jullie | executeren | |
| zij | executeren | |
| u | executeert | executeerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | executerend | geëxecuteerd |
- Exécuter.
een vonnis executeren
- Exécuter un arrêt.
een ter dood veroordeelde executeren
- Exécuter le condamné à mort.
Anciennes orthographes
- eksekuteren, executeeren, exekuteren
Synonymes
- ten uitvoer leggen
- ter dood brengen
- terechtstellen
- uitvoeren
- voltrekken
- volvoeren
Dérivés
- executeur
- executeur-testamentair
- executie
- executiepeloton
- executieverkoop
- executiewaarde
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « executeren [Prononciation ?] »