examineren
Néerlandais
Étymologie
- Du français examiner.
Verbe
examineren \Prononciation ?\ transitif ou intransitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | examineer | examineerde |
| jij | examineert | |
| hij, zij, het | examineert | |
| wij | examineren | examineerden |
| jullie | examineren | |
| zij | examineren | |
| u | examineert | examineerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | examinerend | geëxamineerd |
- Examiner, interroger quelque chose.
- (Intransitif) Faire subir un examen.
Anciennes orthographes
- eksamineren
Synonymes
- nakijken
- nauwkeurig onderzoeken
- onderzoeken
Dérivés
- examinanda
- examinandus
- examinatie
- examinator
- examinatrice
- examinering
- herexamineren
Apparentés étymologiques
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « examineren [Prononciation ?] »