espija
Étymologie
- Du latin spica.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| espija \Prononciation ?\ | espijas \Prononciation ?\ | 
espija \ejˈpid͡zo\ féminin
- (Limousin) (Agriculture) Épi.
Dérivés
- espijaire (« glaneur »)
- espijar (« glaner »)
- espijat (« graminé »)
- espijon (« épillet »)
- espijonar (« glaner »)
Variantes dialectales
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020