ergrimmen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich ergrimme |
| 2e du sing. | du ergrimmst | |
| 3e du sing. | er/sie/es ergrimmt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich ergrimmte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich ergrimmte |
| Impératif | 2e du sing. | ergrimm ergrimme! |
| 2e du plur. | ergrimmt! | |
| Participe passé | ergrimmt | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
ergrimmen \ɛɐ̯ˈɡʁɪmən\ (voir la conjugaison)
Synonymes
- ärgern
- erbosen
- erzürnen
Antonymes
Dérivés
- Ergrimmen
- ergrimmend
- ergrimmt
Prononciation
- Berlin : écouter « ergrimmen [ɛɐ̯ˈɡʁɪmən] »