epulaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de epulatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif epulaticius epulaticiă epulaticium epulaticiī epulaticiae epulaticiă
Vocatif epulaticie epulaticiă epulaticium epulaticiī epulaticiae epulaticiă
Accusatif epulaticium epulaticiăm epulaticium epulaticiōs epulaticiās epulaticiă
Génitif epulaticiī epulaticiae epulaticiī epulaticiōrŭm epulaticiārŭm epulaticiōrŭm
Datif epulaticiō epulaticiae epulaticiō epulaticiīs epulaticiīs epulaticiīs
Ablatif epulaticiō epulaticiā epulaticiō epulaticiīs epulaticiīs epulaticiīs

epulaticius \Prononciation ?\

  1. Qui apprête un banquet.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références