epiteto
Espéranto
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | epiteto \e.pi.ˈte.to\ |
epitetoj \e.pi.ˈte.toj\ |
| Accusatif | epiteton \e.pi.ˈte.ton\ |
epitetojn \e.pi.ˈte.tojn\ |
epiteto \e.pi.ˈte.to\ mot-racine 1OA
Dérivés
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « epiteto [Prononciation ?] »
Voir aussi
- epiteto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- epiteto sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- epiteto sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "epitet-" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présent dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| epiteto \Prononciation ?\ |
epiteti \Prononciation ?\ |
epiteto \eˈpiteto\ masculin
- (Grammaire) Épithète.
Synonymes
Références
- Nicola Zingarelli, Vocabolario della lingua italiana, 12e éd., Bologne, Zanichelli, 2012
Étymologie
- mot composé de epitet- et -o « substantif »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| epiteto \Prononciation ?\ |
epiteti \Prononciation ?\ |
epiteto
- .