epilepticus
Latin
Étymologie
- Apparenté à epilepsia, du grec ancien ἐπιληπτικός, epileptikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | epilepticus | epileptică | epilepticum | epilepticī | epilepticae | epileptică |
| Vocatif | epileptice | epileptică | epilepticum | epilepticī | epilepticae | epileptică |
| Accusatif | epilepticum | epilepticăm | epilepticum | epilepticōs | epilepticās | epileptică |
| Génitif | epilepticī | epilepticae | epilepticī | epilepticōrŭm | epilepticārŭm | epilepticōrŭm |
| Datif | epilepticō | epilepticae | epilepticō | epilepticīs | epilepticīs | epilepticīs |
| Ablatif | epilepticō | epilepticā | epilepticō | epilepticīs | epilepticīs | epilepticīs |
epilepticus \Prononciation ?\
- Épileptique, sujet à l'épilepsie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « epilepticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage