emolumenticius
Latin
Étymologie
- Dérivé de emolumentum, avec le suffixe -icius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | emolumenticius | emolumenticiă | emolumenticium | emolumenticiī | emolumenticiae | emolumenticiă |
| Vocatif | emolumenticie | emolumenticiă | emolumenticium | emolumenticiī | emolumenticiae | emolumenticiă |
| Accusatif | emolumenticium | emolumenticiăm | emolumenticium | emolumenticiōs | emolumenticiās | emolumenticiă |
| Génitif | emolumenticiī | emolumenticiae | emolumenticiī | emolumenticiōrŭm | emolumenticiārŭm | emolumenticiōrŭm |
| Datif | emolumenticiō | emolumenticiae | emolumenticiō | emolumenticiīs | emolumenticiīs | emolumenticiīs |
| Ablatif | emolumenticiō | emolumenticiā | emolumenticiō | emolumenticiīs | emolumenticiīs | emolumenticiīs |
emolumenticius \Prononciation ?\
Références
- « emolumenticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage