ementiticius

Latin

Étymologie

Dérivé de ementitus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ementiticius ementiticiă ementiticium ementiticiī ementiticiae ementiticiă
Vocatif ementiticie ementiticiă ementiticium ementiticiī ementiticiae ementiticiă
Accusatif ementiticium ementiticiăm ementiticium ementiticiōs ementiticiās ementiticiă
Génitif ementiticiī ementiticiae ementiticiī ementiticiōrŭm ementiticiārŭm ementiticiōrŭm
Datif ementiticiō ementiticiae ementiticiō ementiticiīs ementiticiīs ementiticiīs
Ablatif ementiticiō ementiticiā ementiticiō ementiticiīs ementiticiīs ementiticiīs

ementiticius \Prononciation ?\

  1. Controuvé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références