embellish
Anglais
Étymologie
- De enbeliss-, racine verbale de l’ancien français enbelir. En moyen anglais on trouve enbelishen et embelishen.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to embellish \ɪmˈbɛl.ɪʃ\ ou \ɛmˈbɛl.ɪʃ\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
embellishs \ɪmˈbɛl.ɪ.ʃɪz\ ou \ɛmˈbɛl.ɪ.ʃɪz\ |
| Prétérit | embellished \ɪmˈbɛl.ɪʃt\ ou \ɛmˈbɛl.ɪʃt\ |
| Participe passé | embellished \ɪmˈbɛl.ɪʃt\ ou \ɛmˈbɛl.ɪʃt\ |
| Participe présent | embellishing \ɪmˈbɛl.ɪ.ʃɪz\ ou \ɛmˈbɛl.ɪ.ʃɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
embellish \ɪmˈbɛl.ɪʃ\ ou \ɛmˈbɛl.ɪʃ\
Prononciation
- \ɪmˈbɛl.ɪʃ\ ou \ɛmˈbɛl.ɪʃ\
- (États-Unis) : écouter « embellish [ɪmˈbɛl.ɪʃ] »