elementární
Étymologie
- Du latin elementarius avec le suffixe adjectival tchèque -ní.
 
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | elementární | |||
| vocatif | elementární | ||||
| accusatif | elementárního | elementární | |||
| génitif | elementárního | elementární | elementárního | ||
| locatif | elementárním | elementární | elementárním | ||
| datif | elementárnímu | elementární | elementárnímu | ||
| instrumental | elementárním | elementární | elementárním | ||
| pluriel | nominatif | elementární | |||
| vocatif | elementární | ||||
| accusatif | elementární | ||||
| génitif | elementárních | ||||
| locatif | elementárních | ||||
| datif | elementárním | ||||
| instrumental | elementárními | ||||
elementární \ˈɛlɛmɛntaːrɲiː\ masculin
- Élémentaire.
- Elementární částice, particule élémentaire.