electric
: elèctric
Anglais
Étymologie
- (XVIIe siècle) Du latin electricus, lui-même dérivé de electrum (« ambre ») avec le suffixe -icus, créé par William Gilbert en 1600.
Adjectif
electric \ɪ.ˈlɛk.tɹɪk\
- Électrique. Relatif à l’électricité.
- Électrique. Qui emploie l’électricité.
Electric cars.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- electrical (1)
Dérivés
- electric car
- electric chair
- electric current
- electric fence
- electric field
- electric flux
- electric guitar
- electrician
- electricity
- electric power plant
- electric shock
Apparentés étymologiques
Prononciation
- États-Unis : écouter « electric [ɪ.ˈlɛk.tɹɪk] »
- Suisse (Genève) : écouter « electric [Prononciation ?] »
- Aurora (États-Unis) : écouter « electric [Prononciation ?] »
Voir aussi
- electric sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin electricus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | electric \e.let.'trik\ |
electrics \e.let.'trit͡s\ |
| Féminin | electrica \e.let.'tri.ko̞\ |
electricas \e.let.'tri.ko̞s\ |
electric \e.let.ˈtɾik\ (graphie normalisée)
- (Électricité) Électrique.
Vocabulaire apparenté par le sens
Dérivés
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « electric [elet'tɾik] »
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari scientific francés-occitan - Matematica-Informatica-Fisica-Tecnologia-Quimia (Lengadocian e Provençau), NERTA Edicion, 2014, ISBN 978-2-9549771-0-2
Étymologie
- Forme et orthographe du dialecte puter.
Adjectif
electric \Prononciation ?\ masculin