ekskomuniko

Espéranto

Étymologie

Composé de la racine ekskomunik (« excommunier ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ekskomuniko
\eks.ko.mu.ˈni.ko\
ekskomunikoj
\eks.ko.mu.ˈni.koj\
Accusatif ekskomunikon
\eks.ko.mu.ˈni.kon\
ekskomunikojn
\eks.ko.mu.ˈni.kojn\

ekskomuniko \eks.ko.mu.ˈni.ko\

  1. Excommunication.

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

  • ekskomuniko sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie