ectypus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἔκτυπος, éktupos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ectypus | ectypă | ectypum | ectypī | ectypae | ectypă |
| Vocatif | ectype | ectypă | ectypum | ectypī | ectypae | ectypă |
| Accusatif | ectypum | ectypăm | ectypum | ectypōs | ectypās | ectypă |
| Génitif | ectypī | ectypae | ectypī | ectypōrŭm | ectypārŭm | ectypōrŭm |
| Datif | ectypō | ectypae | ectypō | ectypīs | ectypīs | ectypīs |
| Ablatif | ectypō | ectypā | ectypō | ectypīs | ectypīs | ectypīs |
ectypus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Français : ectype
Références
- « ectypus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage