eble

(1887) Attesté dans Unua Libro de Louis-Lazare Zamenhof. Composé du suffixe -ebl- (« possibilité ») et de la finale -e (adverbe)^[1].

eble \ˈe.ble\

1. Peut-être.
   • Kiam pasis la unua rigidiĝo, ĉe kies sola rememoro ankoraŭ nun atakas min frosto, mia unua penso estis, ke mi eble ne estas ankoraŭ enfosita, ke, se mi donos signon de vivo, oni eble aŭdos min, oni eble helpos al mi. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)

     Une fois passée la première raideur dont le simple souvenir me donne encore des frissons, ma première pensée fut que je ne serais peut-être pas encore enterré, que si je donnais un signe de vie, je pourrais être entendu, être secouru.

   • Prave mi respondas: mi miras ke viro tiel inteligenta kiel vi ne entuziasmiĝas pri elpenso, kiu estas eble unu el plej gravaj kiujn faris la homaro, kaj pri kiu montriĝos nekalkuleblaj la konsekvencoj. — (Henri Vallienne, Por kaj kontraŭ Esperanto, 1910 → lire en ligne)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « eble [Prononciation ?] »
• France (Toulouse) : écouter « eble [Prononciation ?] »
• Białystok (Pologne) : écouter « eble [Prononciation ?] » (bon niveau)