dynastes
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
dynaste | dynastes |
| \di.nast\ | ||
dynastes \di.nast\
- Pluriel de dynaste.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| dynaste | dynastes |
| \di.nast\ | |
dynastes \di.nast\
- Pluriel de dynaste.
Latin
Étymologie
- Du grec ancien δυνάστης, dunástês (« souverain, prince, roitelet »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dynastēs | dynastae |
| Vocatif | dynastē | dynastae |
| Accusatif | dynastēn | dynastās |
| Génitif | dynastae | dynastārum |
| Datif | dynastae | dynastīs |
| Ablatif | dynastē | dynastīs |
dynastes \Prononciation ?\ masculin
- Dynaste, roitelet, prince.
Références
- « dynastes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage