dynamit
: Dynamit
Étymologie
- Du suédois dynamit.
Nom commun
| Commun | Singulier |
|---|---|
| Indéfini | dynamit |
| Défini | dynamitten |
dynamit commun
Étymologie
- Du grec ancien δύναμις, dúnamis (« puissance »).
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | dynamit | dynamiten |
dynamit \Prononciation ?\ commun
Dérivés
- dynamitard
Étymologie
- Du suédois dynamit.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dynamit | dynamity |
| Génitif | dynamitu | dynamitů |
| Datif | dynamitu | dynamitům |
| Accusatif | dynamit | dynamity |
| Vocatif | dynamite | dynamity |
| Locatif | dynamitu | dynamitech |
| Instrumental | dynamitem | dynamity |
dynamit \Prononciation ?\ masculin inanimé
Dérivés
- dynamitový
Vocabulaire apparenté par le sens
Voir aussi
- dynamit sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)