duratrix

Latin

Étymologie

Déverbal de duro durcir, rendre dur »), dérivé de duratum, avec le suffixe -trix.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dūrātrīx dūrātrīcēs
Vocatif dūrātrīx dūrātrīcēs
Accusatif dūrātrīcem dūrātrīcēs
Génitif dūrātrīcis dūrātrīcum
Datif dūrātrīcī dūrātrīcibus
Ablatif dūrātrīcĕ dūrātrīcibus

dūrātrīx \duːˈraː.triːks\ féminin (pour un homme, on dit : durator)

  1. Celle qui affermit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références