duko
Espéranto
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | duko \ˈdu.ko\ |
dukoj \ˈdu.koj\ |
| Accusatif | dukon \ˈdu.kon\ |
dukojn \ˈdu.kojn\ |
duko \ˈdu.ko\ mot-racine UV
- Duc.
Dérivés
Hyponymes
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « duko [Prononciation ?] »
Voir aussi
- duko sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- duko sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- duko sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "duk-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| duko \Prononciation ?\ |
duki \Prononciation ?\ |
duko \ˈdu.kɔ\
- Duc.
Voir aussi
- Duko sur l’encyclopédie Wikipédia (en ido)