duchaplný
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | duchaplný | duchaplná | duchaplné | |
| vocatif | duchaplný | duchaplná | duchaplné | ||
| accusatif | duchaplného | duchaplný | duchaplnou | duchaplné | |
| génitif | duchaplného | duchaplné | duchaplného | ||
| locatif | duchaplném | duchaplné | duchaplném | ||
| datif | duchaplnému | duchaplné | duchaplnému | ||
| instrumental | duchaplným | duchaplnou | duchaplným | ||
| pluriel | nominatif | duchaplní | duchaplné | duchaplná | |
| vocatif | duchaplní | duchaplné | duchaplná | ||
| accusatif | duchaplné | duchaplná | |||
| génitif | duchaplných | ||||
| locatif | duchaplných | ||||
| datif | duchaplným | ||||
| instrumental | duchaplnými | ||||
duchaplný \Prononciation ?\ (comparatif : duchaplnější, superlatif : nejduchaplnější)
- Spirituel, plein d’esprit.
- Duchaplný člověk, personne spirituelle.
 
 
Dérivés
- duchaplně
 - duchaplnost
 
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage