dubitativus

Latin

Étymologie

Dérivé de dubitatus douté »), avec le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dubitativus dubitativă dubitativum dubitativī dubitativae dubitativă
Vocatif dubitative dubitativă dubitativum dubitativī dubitativae dubitativă
Accusatif dubitativum dubitativăm dubitativum dubitativōs dubitativās dubitativă
Génitif dubitativī dubitativae dubitativī dubitativōrŭm dubitativārŭm dubitativōrŭm
Datif dubitativō dubitativae dubitativō dubitativīs dubitativīs dubitativīs
Ablatif dubitativō dubitativā dubitativō dubitativīs dubitativīs dubitativīs

dubitātīvus \Prononciation ?\ masculin

  1. Douteux, qui exprime le doute.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références