dubh
Étymologie
Du vieil irlandais dub, du proto-celtique *dubus, de l'indo-européen commun *dʰewbʰ-
Adjectif
dubh
- Noir.
Étymologie
Du vieil irlandais dub, du proto-celtique *dubus, de l'indo-européen commun *dʰewbʰ-.
Adjectif
| Singulier | Pluriel (m/f) | |||
|---|---|---|---|---|
| Positif | Masculin | Féminin | (nom fort) | (nom faible) |
| Nominatif | dubh | dhubh | dubha; dhubha² | |
| Vocatif | dhuibh | dubha | ||
| Génitif | duibhe | dubha | dubh | |
| Datif | dubh; dhubh¹ |
dhubh; dhuibh (archaïsme) |
dubha; dhubha² | |
| Comparatif | níos duibhe | |||
| Superlatif | is duibhe | |||
| 1 Quand le nom qui précède fait l’objet d’une lénition et est accordé à l’article défini. 2 Quand le nom qui précède finit par une consonne étroite. | ||||
dubh
- Noir (couleur).
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Irlande (Royaume-Uni) : écouter « dubh [Prononciation ?] » (bon niveau)