drugá
Étymologie
- Dérivé de drú (le verbe au sens intransitif).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | drugá | drugayá | drugatá |
| 2e du sing. | drugal | drugayal | drugatal |
| 3e du sing. | drugar | drugayar | drugatar |
| 1re du plur. | drugat | drugayat | drugatat |
| 2e du plur. | drugac | drugayac | drugatac |
| 3e du plur. | drugad | drugayad | drugatad |
| 4e du plur. | drugav | drugayav | drugatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
drugá \druˈga\ bitransitif
- Bouder (quelqu’un).
Prononciation
- France : écouter « drugá [druˈga] »
Références
- « drugá », dans Kotapedia