drouk
Étymologie
Adjectif
| Nature | Forme | 
|---|---|
| Positif | drouk | 
| Équatif | ken drouk ou ken gwazh | 
| Comparatif | droukocʼh ou gwashocʼh | 
| Superlatif | droukañ ou gwashañ | 
| Exclamatif | droukat ou gwashat | 
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | drouk | 
| Adoucissante | zrouk | 
drouk \ˈdruːk\
- Méchant.
- En em gaout a ra er gêr, ha goude displegañ d’e ziv vercʼh koshañ penaos e oa bet degemeret gant al loen, na oa ket ken drouk anezhañ ha ma oa da welout, e lavaras : [...]. — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, pages p. 106-107)- Il arrive à la maison, et après avoir raconté à ses deux filles aînées comment il avait été accueilli par la bête, qui n’était pas aussi méchante qu’elle en avait l’air, il dit : [...].
 
 
- Mauvais.
- En colère.
Variantes orthographiques
Dérivés
- dizrouk
- droug
- drougiezh
- drougiezhus
- drouk-
- droukaat
- droukrañs
- droukrañsus
- drouziwezh