doctiloquus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | doctiloquus | doctiloquă | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloquă |
| Vocatif | doctiloque | doctiloquă | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloquă |
| Accusatif | doctiloquum | doctiloquăm | doctiloquum | doctiloquōs | doctiloquās | doctiloquă |
| Génitif | doctiloquī | doctiloquae | doctiloquī | doctiloquōrŭm | doctiloquārŭm | doctiloquōrŭm |
| Datif | doctiloquō | doctiloquae | doctiloquō | doctiloquīs | doctiloquīs | doctiloquīs |
| Ablatif | doctiloquō | doctiloquā | doctiloquō | doctiloquīs | doctiloquīs | doctiloquīs |
doctiloquus \Prononciation ?\
- Qui parle bien, doctement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- doctiloquax
Références
- « doctiloquus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « doctiloquus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage