diwarno
Forme de préposition
| Personne | Forme | 
|---|---|
| 1re du sing. | diwarnon | 
| 2e du sing. | diwarnout | 
| 3e masc. du sing. | diwarnañ ou diwarnezhañ | 
| 3e fém. du sing. | diwarni ou diwarnezhi | 
| 1re du plur. | diwarnomp | 
| 2e du plur. | diwarnocʼh | 
| 3e du plur. | diwarno ou diwarnezho | 
| Impersonnel | diwarnor | 
diwarno \diˈvarno\ ou \diˈwarno\
- Troisième personne du pluriel de la préposition diwar.
- Peder am-eus roët er beure-mañ diwarno c’hoaz. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 1 : Le langage figuré, Emgleo Breiz - Brud Nevez, 1970, page 143)- J’en ai déjà donné quatre ce matin.
 
- An draog a vez mezo ar zaout hag ar hezeg diwarno. — (idem, page 144)- Les vaches et les chevaux sont ivres quand ils mangent de l’ivraie.
 
 
Variantes dialectales
- (Trégorrois) diwarne, diwarnezhe
- (Vannetais) diàrnezhe