diàrnezhe
Forme de préposition
| Personne | Forme | 
|---|---|
| 1re du sing. | diàrnon | 
| 2e du sing. | diàrnous | 
| 3e masc. du sing. | diàrnezhoñ | 
| 3e fém. du sing. | diàrnezhi | 
| 1re du plur. | diàrnomp | 
| 2e du plur. | diàrnocʼh | 
| 3e du plur. | diàrnezhe | 
| Impersonnel | — | 
diàrnezhe \Prononciation ?\
- (Vannetais) Troisième personne du pluriel de la préposition diàr. Variante de diwarno.
- Reiñ a raomp unan d’an arall doereioù hon eus bet ag ar vignoned ha komz a raomp a draoù an Iwerzhon ha ne cʼhellomp ket gouiet ar wirionez diàrnezhe. — (Loeiz Herrieu, Kammdro an Ankoù, Éditions Al Liamm, 1994, page 132)- Nous nous donnons des nouvelles que nous avons eus de nos amis et nous parlons des événements d’Irlande sur lesquels nous ne pouvons pas connaître la vérité.