divis
Français
Étymologie
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | divis \di.vi\ | |
| Féminin | divise \di.viz\ |
divises \di.viz\ |
divis \di.vi\ masculin
- (Droit) Qui est partagé.
Propriétés divises provenant d'un même immeuble.
Antonymes
Nom commun
divis \di.vi\ masculin
Prononciation
- La prononciation \di.vi\ rime avec les mots qui finissent en \vi\.
- France (Vosges) : écouter « divis [Prononciation ?] »
Références
- « divis », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Latin
Forme de nom commun
divis \Prononciation ?\
Étymologie
- Du latin divisus.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | divis | divisen |
| Pluriel | diviser | diviserna |
divis \Prononciation ?\ commun
- (Typographie) Trait d'union.
Synonymes
Étymologie
- Du latin divisus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | divis | divisy |
| Génitif | divisu | divisů |
| Datif | divisu | divisům |
| Accusatif | divis | divisy |
| Vocatif | divise | divisy |
| Locatif | divisu | divisech |
| Instrumental | divisem | divisy |
divis \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Rare) (Typographie) Trait d'union.
Divis neboli tiret neboli spojovník.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage