dithyrambicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien διθυραμβικός, dithurambikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | dithyrambicus | dithyrambică | dithyrambicum | dithyrambicī | dithyrambicae | dithyrambică |
| Vocatif | dithyrambice | dithyrambică | dithyrambicum | dithyrambicī | dithyrambicae | dithyrambică |
| Accusatif | dithyrambicum | dithyrambicăm | dithyrambicum | dithyrambicōs | dithyrambicās | dithyrambică |
| Génitif | dithyrambicī | dithyrambicae | dithyrambicī | dithyrambicōrŭm | dithyrambicārŭm | dithyrambicōrŭm |
| Datif | dithyrambicō | dithyrambicae | dithyrambicō | dithyrambicīs | dithyrambicīs | dithyrambicīs |
| Ablatif | dithyrambicō | dithyrambicā | dithyrambicō | dithyrambicīs | dithyrambicīs | dithyrambicīs |
dithyrambicus \Prononciation ?\
- Dithyrambique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « dithyrambicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « dithyrambicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage