diminutiva
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe diminutiver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on diminutiva | ||
diminutiva \di.mi.ny.ti.va\
- Troisième personne du singulier du passé simple de diminutiver.
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | diminutivo \di.mi.nu.ˈti.vo\ |
diminutivi \di.mi.nu.ˈti.vi\ |
| Féminin | diminutiva \di.mi.nu.ˈti.va\ |
diminutive \di.mi.nu.ˈti.ve\ |
diminutiva \di.mi.nu.ˈti.va\
- Féminin singulier de diminutivo.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- diminutivamente (« diminutivement »)
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | diminutiu \ðiminyˈtiw\ |
diminutius \ðiminyˈtiws\ |
| Féminin | diminutiva \ðiminyˈti.βo̞\ |
diminutivas \ðiminyˈti.βo̞s\ |
diminutiva \di.mi.nu.ˈti.βo̞\
- Féminin singulier de diminutiu.