dimidius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | dīmidius | dīmidiă | dīmidium | dīmidiī | dīmidiae | dīmidiă |
| Vocatif | dīmidie | dīmidiă | dīmidium | dīmidiī | dīmidiae | dīmidiă |
| Accusatif | dīmidium | dīmidiăm | dīmidium | dīmidiōs | dīmidiās | dīmidiă |
| Génitif | dīmidiī | dīmidiae | dīmidiī | dīmidiōrŭm | dīmidiārŭm | dīmidiōrŭm |
| Datif | dīmidiō | dīmidiae | dīmidiō | dīmidiīs | dīmidiīs | dīmidiīs |
| Ablatif | dīmidiō | dīmidiā | dīmidiō | dīmidiīs | dīmidiīs | dīmidiīs |
dīmidius \diː.ˈmi.di.us\
Dérivés
Références
- « dimidius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « dimidius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage