dilectus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dilectŭs | dilectūs |
| Vocatif | dilectŭs | dilectūs |
| Accusatif | dilectum | dilectūs |
| Génitif | dilectūs | dilectuum |
| Datif | dilectūi ou dilectū |
dilectibus |
| Ablatif | dilectū | dilectibus |
dilectus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | dilectus | dilectă | dilectum | dilectī | dilectae | dilectă |
| Vocatif | dilecte | dilectă | dilectum | dilectī | dilectae | dilectă |
| Accusatif | dilectum | dilectăm | dilectum | dilectōs | dilectās | dilectă |
| Génitif | dilectī | dilectae | dilectī | dilectōrŭm | dilectārŭm | dilectōrŭm |
| Datif | dilectō | dilectae | dilectō | dilectīs | dilectīs | dilectīs |
| Ablatif | dilectō | dilectā | dilectō | dilectīs | dilectīs | dilectīs |
dilectus \Prononciation ?\
- Participe passé de diligo.