digressivus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | digressivus | digressivă | digressivum | digressivī | digressivae | digressivă |
| Vocatif | digressive | digressivă | digressivum | digressivī | digressivae | digressivă |
| Accusatif | digressivum | digressivăm | digressivum | digressivōs | digressivās | digressivă |
| Génitif | digressivī | digressivae | digressivī | digressivōrŭm | digressivārŭm | digressivōrŭm |
| Datif | digressivō | digressivae | digressivō | digressivīs | digressivīs | digressivīs |
| Ablatif | digressivō | digressivā | digressivō | digressivīs | digressivīs | digressivīs |
digressivus \Prononciation ?\
- Relatif à la digression.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « digressivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « digressivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage