dienn
Étymologie
- (1633) Du moyen breton dyen[1].
- À comparer avec le mot cornique dehen (sens identique).
Nom commun
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | dienn |
| Adoucissante | zienn |
| Durcissante | tienn |
dienn \ˈdiː.ɛn\ masculin
- Crème (du lait).
Dao eo ober al labour en-dro ma ’z eus c’hoant da gaout amann, ha Per da ribota adarre pa wel e chom dienn a-walc’h c’hoaz.
— (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon [Contes du pays de l’Aulne], Kemper, 1950, page 66)- Il faut se remettre au travail si on a envie d’avoir du beurre, et Pierre de baratter à nouveau quand il constate qu’il reste encore assez de crème.
- (Par analogie) Entremets à la consistance de la crème de lait.
Variantes
- dihenn
Synonymes
- koaven
Dérivés
- diennañ
- diennek
- diennenniñ
- diennerez
- diennerezh
- diennet
- dienniñ
- dienn heol
- dienn-skorn
- diziennañ
Anagrammes
Voir aussi
- dienn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 183b