dictamnus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien δίκταμνος, díktamnos « plante du mont Dicté, en Crète » → voir Dicta et Dicte.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dictamnus | dictamnī |
| Vocatif | dictamne | dictamnī |
| Accusatif | dictamnum | dictamnōs |
| Génitif | dictamnī | dictamnōrum |
| Datif | dictamnō | dictamnīs |
| Ablatif | dictamnō | dictamnīs |
dictamnus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « dictamnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 521)