devoticius

Latin

Étymologie

Dérivé de devotus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif devoticius devoticiă devoticium devoticiī devoticiae devoticiă
Vocatif devoticie devoticiă devoticium devoticiī devoticiae devoticiă
Accusatif devoticium devoticiăm devoticium devoticiōs devoticiās devoticiă
Génitif devoticiī devoticiae devoticiī devoticiōrŭm devoticiārŭm devoticiōrŭm
Datif devoticiō devoticiae devoticiō devoticiīs devoticiīs devoticiīs
Ablatif devoticiō devoticiā devoticiō devoticiīs devoticiīs devoticiīs

devoticius \Prononciation ?\

  1. Qui est l'objet d'un vœu.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références