decussus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | decussŭs | decussūs | 
| Vocatif | decussŭs | decussūs | 
| Accusatif | decussum | decussūs | 
| Génitif | decussūs | decussuum | 
| Datif | decussūi ou decussū | decussibus | 
| Ablatif | decussū | decussibus | 
decussus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | decussus | decussă | decussum | decussī | decussae | decussă | 
| Vocatif | decusse | decussă | decussum | decussī | decussae | decussă | 
| Accusatif | decussum | decussăm | decussum | decussōs | decussās | decussă | 
| Génitif | decussī | decussae | decussī | decussōrŭm | decussārŭm | decussōrŭm | 
| Datif | decussō | decussae | decussō | decussīs | decussīs | decussīs | 
| Ablatif | decussō | decussā | decussō | decussīs | decussīs | decussīs | 
decussus \Prononciation ?\
- Participe passé de decutio.
Références
- « decussus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage