deceptor

Latin

Étymologie

Dérivé de deceptus, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif deceptor deceptorēs
Vocatif deceptor deceptorēs
Accusatif deceptorem deceptorēs
Génitif deceptoris deceptorum
Datif deceptorī deceptoribus
Ablatif deceptorĕ deceptoribus

deceptor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : deceptrix)

  1. Celui qui trompe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références