damnaticius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | damnaticius | damnaticiă | damnaticium | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiă |
| Vocatif | damnaticie | damnaticiă | damnaticium | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiă |
| Accusatif | damnaticium | damnaticiăm | damnaticium | damnaticiōs | damnaticiās | damnaticiă |
| Génitif | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiī | damnaticiōrŭm | damnaticiārŭm | damnaticiōrŭm |
| Datif | damnaticiō | damnaticiae | damnaticiō | damnaticiīs | damnaticiīs | damnaticiīs |
| Ablatif | damnaticiō | damnaticiā | damnaticiō | damnaticiīs | damnaticiīs | damnaticiīs |
damnaticius \Prononciation ?\
- Condamné.
etsi nihil de damnaticiis participarent.
— (Tert. Praescr. Haeret. 34 fin)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « damnaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage