cyclicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κυκλικός, kyklikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cyclicus | cyclică | cyclicum | cyclicī | cyclicae | cyclică |
| Vocatif | cyclice | cyclică | cyclicum | cyclicī | cyclicae | cyclică |
| Accusatif | cyclicum | cyclicăm | cyclicum | cyclicōs | cyclicās | cyclică |
| Génitif | cyclicī | cyclicae | cyclicī | cyclicōrŭm | cyclicārŭm | cyclicōrŭm |
| Datif | cyclicō | cyclicae | cyclicō | cyclicīs | cyclicīs | cyclicīs |
| Ablatif | cyclicō | cyclicā | cyclicō | cyclicīs | cyclicīs | cyclicīs |
cyclicus *\Prononciation ?\
- Cyclique.
cyclicus scriptor.
- poète qui écrit un cycle épique.
cyclica carmina.
- cycle de poèmes.
Synonymes
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « cyclicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage