cuu
Conventions internationales
Symbole
cuu
- (Linguistique) Code ISO 639-3 du tay ya.
Références
- Documentation for ISO 639 identifier: cuu, SIL International, 2025
Étymologie
- Du latin culus (« fesses »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cuu \Prononciation ?\ |
cuus \Prononciation ?\ |
cuu \Prononciation ?\ (graphie normalisée) masculin
- (Gascon), (Limousin) (Anatomie) Cul, derrière, fond.
« Qu'ètz urós, vosauts, dab lo cuu sus la cadièra tot lo dia ! »
— (Simin Palay, Petita vita e vita vitanta, 1961 [1])- « Vous êtes heureux, vous autres, avec le cul sur la chaise tout le jour ! »
Variantes dialectales
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010
- [1] Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage