curatoricius

Latin

Étymologie

Dérivé de curator, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif curatoricius curatoriciă curatoricium curatoriciī curatoriciae curatoriciă
Vocatif curatoricie curatoriciă curatoricium curatoriciī curatoriciae curatoriciă
Accusatif curatoricium curatoriciăm curatoricium curatoriciōs curatoriciās curatoriciă
Génitif curatoriciī curatoriciae curatoriciī curatoriciōrŭm curatoriciārŭm curatoriciōrŭm
Datif curatoriciō curatoriciae curatoriciō curatoriciīs curatoriciīs curatoriciīs
Ablatif curatoriciō curatoriciā curatoriciō curatoriciīs curatoriciīs curatoriciīs

curatoricius \Prononciation ?\

  1. Requis pour le poste de curateur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références