cubicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κυβικός, kubikós (« cubique »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cubicus | cubică | cubicum | cubicī | cubicae | cubică |
| Vocatif | cubice | cubică | cubicum | cubicī | cubicae | cubică |
| Accusatif | cubicum | cubicăm | cubicum | cubicōs | cubicās | cubică |
| Génitif | cubicī | cubicae | cubicī | cubicōrŭm | cubicārŭm | cubicōrŭm |
| Datif | cubicō | cubicae | cubicō | cubicīs | cubicīs | cubicīs |
| Ablatif | cubicō | cubicā | cubicō | cubicīs | cubicīs | cubicīs |
cubicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « cubicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « cubicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage