copulatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | copulatŭs | copulatūs | 
| Vocatif | copulatŭs | copulatūs | 
| Accusatif | copulatum | copulatūs | 
| Génitif | copulatūs | copulatuum | 
| Datif | copulatūi ou copulatū | copulatibus | 
| Ablatif | copulatū | copulatibus | 
copulatus \Prononciation ?\ masculin
Note : Usité seulement à l'ablatif.
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | copulatus | copulată | copulatum | copulatī | copulatae | copulată | 
| Vocatif | copulate | copulată | copulatum | copulatī | copulatae | copulată | 
| Accusatif | copulatum | copulatăm | copulatum | copulatōs | copulatās | copulată | 
| Génitif | copulatī | copulatae | copulatī | copulatōrŭm | copulatārŭm | copulatōrŭm | 
| Datif | copulatō | copulatae | copulatō | copulatīs | copulatīs | copulatīs | 
| Ablatif | copulatō | copulatā | copulatō | copulatīs | copulatīs | copulatīs | 
copulatus \Prononciation ?\
- Participe passé de copulo.