convicanus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | convicanus | convicană | convicanum | convicanī | convicanae | convicană | 
| Vocatif | convicane | convicană | convicanum | convicanī | convicanae | convicană | 
| Accusatif | convicanum | convicanăm | convicanum | convicanōs | convicanās | convicană | 
| Génitif | convicanī | convicanae | convicanī | convicanōrŭm | convicanārŭm | convicanōrŭm | 
| Datif | convicanō | convicanae | convicanō | convicanīs | convicanīs | convicanīs | 
| Ablatif | convicanō | convicanā | convicanō | convicanīs | convicanīs | convicanīs | 
convicanus \Prononciation ?\
Références
- « convicanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage