contrapositum
Latin
Étymologie
- Substantivation du participe du verbe contrapono (« opposer »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | contrapositum | contraposita |
| Vocatif | contrapositum | contraposita |
| Accusatif | contrapositum | contraposita |
| Génitif | contrapositī | contrapositōrum |
| Datif | contrapositō | contrapositīs |
| Ablatif | contrapositō | contrapositīs |
contrapositum \Prononciation ?\ neutre 2e déclinaison
Forme de verbe
contrapositum \Prononciation ?\
- Supin de contrapono.
- nominatif neutre singulier de contrapositus.
- vocatif neutre singulier de contrapositus.
- accusatif masculin et neutre singulier de contrapositus.
Références
- « contrapositum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage