contiger

Latin

Étymologie

Dérivé de contus balancier, contrepoids »), avec le suffixe -ger.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contiger contigera contigerum contigeri contigerae contigera
Vocatif contiger contigera contigerum contigeri contigerae contigera
Accusatif contigerum contigeram contigerum contigeros contigeras contigera
Génitif contigeri contigerae contigeri contigerorum contigerarum contigerorum
Datif contigero contigerae contigero contigeris contigeris contigeris
Ablatif contigero contigera contigero contigeris contigeris contigeris

contiger \Prononciation ?\

  1. Armé d'un balancier, en parlant d'un funambule.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références