consuetudo
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | consuetudo | consuetudinēs |
| Vocatif | consuetudo | consuetudinēs |
| Accusatif | consuetudinem | consuetudinēs |
| Génitif | consuetudinis | consuetudinum |
| Datif | consuetudinī | consuetudinibus |
| Ablatif | consuetudinĕ | consuetudinibus |
cōnsuētūdō \koːn.su.eːˈtuː.doː\ féminin
- Coutume, habitude, usage.
Unusquisque ex unâ in aliam cogitationem incidet, prout rerum imagines uniuscujusque consuetudo in corpore ordinavit.
— (Spinoza Éthique II Proposition 18 Scolie.)- Ainsi chacun passera d’une pensée à une autre, suivant que l’habitude a en chacun ordonné dans le corps les images des choses.
Antonymes
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « consuetudo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 411)