constatus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | constatus | constată | constatum | constatī | constatae | constată |
| Vocatif | constate | constată | constatum | constatī | constatae | constată |
| Accusatif | constatum | constatăm | constatum | constatōs | constatās | constată |
| Génitif | constatī | constatae | constatī | constatōrŭm | constatārŭm | constatōrŭm |
| Datif | constatō | constatae | constatō | constatīs | constatīs | constatīs |
| Ablatif | constatō | constatā | constatō | constatīs | constatīs | constatīs |
constatus \Prononciation ?\
- Participe passé de consto.