conjugus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conjugus | conjugă | conjugum | conjugī | conjugae | conjugă |
| Vocatif | conjuge | conjugă | conjugum | conjugī | conjugae | conjugă |
| Accusatif | conjugum | conjugăm | conjugum | conjugōs | conjugās | conjugă |
| Génitif | conjugī | conjugae | conjugī | conjugōrŭm | conjugārŭm | conjugōrŭm |
| Datif | conjugō | conjugae | conjugō | conjugīs | conjugīs | conjugīs |
| Ablatif | conjugō | conjugā | conjugō | conjugīs | conjugīs | conjugīs |
conjugus \Prononciation ?\
Dérivés
Références
- « conjugus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage